Сүүлдээ бүр гэр лүүгээ харимааргүй санагдах юм…

Бид хоёр их орой гэр бүл болсон. 30 гарсан хойноо бүтээсэн хоёулангийнх нь анхны амьдрал юм. Манай нөхөр гадаадад олон жил болсон хүн. Би ч бас гадаад сурч, ажиллаж байсан. Суугаад 3 жил болж байна. Нэг ой гарантай охинтой. Охиноо хадам аав ээжээрээ харуулаад би ажлаа хийдэг. Нэг хувийн компанид удирлагын түвшинд ажилладаг. Хоёр ч дээд сургууль төгссөн. Манай нөхөр хуульч мэргэжилтэй боловч таксинд яваад л амьдралаа залгуулж байна. Би олон хүнтэй ажилладаг болохоор өглөө босоод жаахан нүүр амаа янзалж үсээ угаах ч юм уу өөртөө жаахан анхаарал тавих юм бол хэндээ сайхан харагдах гэж алцаганаад байгаа юм гэж загнаж уурлана. Сүүлдээ нуугдаж байгаад нүүрээ будна одоо тайлан балансын үе болхоор жаахан оройтно. Тэгэхээр энэ гэрт чиний хэрэг байхгүй з.а.й.л гээд л хэлэх хэлэхгүй үгээр д.о.р.о.м.ж.и.л.н.о. Нэг л юм асуучих юм бол жишээ нь зурагтаар гарч байгаа хэн нэгнийг л энэ хэн билээ гээд л асуучих юм бол иймхэн юм мэдэхгүй арчаагүй гээд загнаж эхэлнэ. Яхир хатуу өөрөөс нь асуухгүй өөрөө мэдээд гэр орноо цэвэрлэх гэхээр бас л буруудна. Асуугаад хийх гэхээр бас л буруудна. Юм асуулаа гэнэ охиноо өөрийн мэдлээр хөхүүлж чадахгүй. Их хөхүүллээ бага хөхүүллээ гээд л энэ гэрт миний мэдлээр хийгдэх нэг ширхэг ч юм байхгүй. Нөхөртөө гомдоод нэг хэсэг их уйлдаг байлаа. Ил далд миний нүднээс нулимс унаж байгааг харвал гал дээр тос нэмэхтэй адил юм болно. Ү.х.с.э.н.д.э.э уйлаад байгаа юм? Чи уйлж муу ё.р.л.о.о.д таксинд хүн олдохгүй байна гэнэ. Өнөө өглөө гэхэд өглөө цайгаа ууж чадсангүй. Чи юм идэж яадаг юм гээд идэх гэж байсан юмыг булаагаад авчихсан. Салаад явчих гэхээр өөрийн гэсэн байр орон байхгүй болохоор аав ээждээ төвөг удаад яах вэ, сэтгэлийг нь зовоочих байх гэж бодно. Манай аав х.о.р.т х.а.в.д.а.р.т.а.й хэвтрийн дэглэмэд байдаг болохоор гэр рүүгээ явж чадахгүй. Хаачих вэ гэж шанална. Нэг удаа охиноо 9 сартай байхад өөрийнхөө аав ээжийн дэргэд намайг з.о.д.с.о.н. З.о.д.с.о.н шалтгаан нь чанга орилоод охин цочоод байна гэж хэлснээс болсон юм. Тэгээд би салахаар шийдээд тэр өдөртөө аавындаа очсон. Охиноо хувийн цэцэрлэгт өгөөд өөрөө ажилдаа ороод нэг сар орчим болсон. Миний охин ядаж байхад аавдаа их сайн. Ээжээ гэж хэлж чадахгүй мөртлөө л ааваа гэж уйлна. Бие нь ө.в.д.ө.н.ө, шөнө ч их уйлна. Би өдөржин ажиллаад шөнөжин охиноо тэвэрч сууна. Нэг өдөр ажлаасаа ирэхэд нөхөр маань ирчихсэн, охин маань инээд алдчихсан,халуураад бие нь ө.в.д.ө.ө.д байсан нь зүгээр болчихсон сууж байсан.Тэр шөнөдөө охин маань уйлаагүй. Охиноо өрөвдөөд буцаад нийлсэн. Ер нь би олон юм ярьдаггүй нэг их хэрүүл хийгээд байдаггүй. Нөхрөө засрах болов уу яах бол гэж бодох юм. Охиноо бодоод л тэсч, өдөр болгон загнуулж х.а.р.а.а.л.г.у.у.л.ж хааяа нэг ц.о.х.и.у.л.ж аваад юу ч болоогүй юм шиг тэсээд л явна. Сүүлдээ гэр рүүгээ явмааргүй санагдах юм. Цаашдаа би яах хэрэгтэй вэ? Би бүр яахаа мэдэхгүй байна. Үнэн сэтгэлээсээ зөвөлгөө өгч туслаач! Яахаа мэдэхгүй байна.