Би 25 настай. Найз залуутайгаа 2 жил гаран үерхсэн, ер нь бол таньдаг болоод 6 нь жил болж байгаа л даа. Гэхдээ хүнийг танихад энэ бага хугацаа бололтой. Бид сайхан хосууд байсан. Бидэнд бурхан 2 ихэр хүүхэд хайрласан болохоор бид баярлаад гэрийнхэнд нь энэ тухайгаа хэлэхэд ээж нь би хүүхдээ гадаадад сургууль соёлд явуулах гэж байхад миний хүүхдийн амьдралыг үрэх гэлээ /тэр надаас 2 дүү/, наад хүүхдээ авахуул, тэгээд ч хүүгээ чам шиг хүүхэнтэй суулгахгүй энээ тэрээ гээд л загнаад байсан би “ихэр ш дээ” гэхэд “олдоогүй юм олдсон юм шиг мөнгө төгрөгийг нь өгье дуугүй л авахуул” гээд байхаар нь тэсэлгүй “надад энэ дэндүү том бэлэг болохоор би хүүхдүүдээ авъя, чи хүүхдээ ав” гээд хэлчихсэн. Тэрнээс хойш ээжийг нь залгахаар утасаа авахгүй байгаа. Тэр ч гэсэн ээж нь нилээн юм ярьсан байх нэг л хөндий болчихсон. Надаас миний хүүхэд яг мөн үү, ер нь авахуулчихвал яасан юм бэ гэж хүртэл асуусан. Тэрийг ээж нь гадагшаа явуулна гэснээрээ явуулчихсан 2 жил магисрт сурах юм. Хааяа ярьдаг ч нэг л хөндий байдаг. Гэрийхэндээ ээж нь тэгсэн гэж хэлэхэд зүгээр л хая, тэр чамд хайртай бол ээж нь юу ч гэсэн хүрээд ирнэ гэсэн. Гэхдээ тэр ээжийнхээ үгэнд ороод яваад өгсөн. Бас тийм үг хэлж байсан хүн ирэхгүй гэдгийг би мэдэж байгаа. Өнөөдөр би уйлж байгаа ч хожим тэд уйлаад над дээр ирэхэд би хүүхдүүдээ үнсэх битгий хэл, тэврэх эрхийг ч тэдэнд олгохгүй ээ. Найз нөхөд, таньдаг хүмүүстээ нөхөргүй жирэмсэн хүүхэн гэж хэлүүлэхээс санаа зовоод аз жаргалтай хүн шиг инээгээд л алхдаг, өдөр нь худал инээгээд, шөнө нь яана даа гэж их уйлдаг байсан.
Жирэмсэн хүн сэтгэлээр унах муу гэсэн болохоор аль болох тэд нарыг бодохгүй зөвхөн 2 хүүхдээ бодоод л алхдаг. Гэрийхэн маань намайг сэтгэлээр унагахгүйг хичээгээд бас 2 хүүхэдтэй ганцаараа гэж санаа зовоод л байгаа байх. Нэг эгч маань нөхөртэйгөө хүүхдүүдээ төрүүлээд бид хоёрт өргүүлчих гэж хүртэл хэлсэн. Гэхдээ би 2 хүүхэдтэй болсондоо баяртай байдаг, ээжийнхээ алдаанаас болоод миний үрс зовох ёсгүй гэж бодож байгаа болохоор 2 хүүхдийнхээ төлөө ганцаараа ч гэсэн тэвчээртэй, зүтгэнээ. Бас гэрийхэн маань бид гурвыг хаяхгүй гэдэгт итгэлтэй байгаа. Надад хамгийн их хэцүү зүйл нь миний 2 хүү аавын хайрыг мэдэхгүй, аавтайгаа тоглох жаргалыг мэдрэхгүй өснө гэдэг л …Би чинь өөрөө аавын эрх охин ш дээ.